Eerste echte wildlife
Door: Djon Snel en Irene van den Berkmortel
Blijf op de hoogte en volg Irene
25 September 2017 | Canada, Banff
Het eerste ritje van de camping naar het centrum is gratis. In het centrum stappen uit na wat zoeken vinden we de touroperator van onze excursie van vanavond (een evening wildlife safari) om te checken of deze doorgaat, dat gaat hij. Mooi zo, want we hadden ons er al aardig op verheugd. Omdat de volgende bus die we moeten hebben pas over 20 min komt schieten we even snel een toeristen winkeltje in. Djon ziet een drinkfles waar we al vaker naar hebben gekeken maar hier is hij mooier en goedkoper. We besluiten hem nog niet te kopen omdat we er anders de hele dag mee lopen. Onze bus is er bijna, dus terug naar de halte waar we op de bus naar de Banff gondola stappen. We hadden ondertussen al bedacht om voor 5 dollar per persoon een dagkaart te kopen zodat we de hele dag overal naartoe kunnen.
Aangekomen bij de Banff gondola zien we dat het goed was om vroeg te gaan. Nog helemaal geen rij. We kopen twee kaartjes en stappen aan boord. Met de gondel wordt je naar de top van Sulpher mountain gebracht (2337 meter). Wat een mooi uitzicht zeg, het is ook wel echt een prachtige dag vandaag. Op het uitzichtplatform maken we wat foto’s en lopen daarna door de exhibition. Look voor jong en oud. Je kan namelijk leren over de wildernis en hoe je erin kan overleven. Zo leer je een aantal belangrijke knopen leggen, hoe je verschillende gesteentes kan herkennen en hoe om te gaan met wilde dieren. Hier komen we er ook achter wat het dier van eerder bij de hope slide was; een Pika.
Naast het uitzicht platform kon je ook nog een wandeling maken over een boardwalk naar een oud weerstation. Dit weerstation was vroeger erg belangrijk aangezien het de hoogste in Canada was en het weer voorspelde voor de hele regio. Hier in de bergen is het weer namelijk erg veranderlijk. In de tijd dat dit huisje gebruikt werd was er trouwens nog geen gondel. Het weermannetje moest het hele stuk vanuit het drop omhooglopen en weer terug. Daarom was er ook plaats in het hutje om te overnachten of een aantal dagen te blijven. Maarja, dan moest je wel; kolen (voor de kachel), eten en drinken mee omhoog nemen. Op een bordt staat dat de laatste gebruiker de berg zeker 1000 keer omhoog is gelopen om het weer station te bemannen. Gelukkig kunnen wij gewoon met de gondel.
Eenmaal beneden zien we de intussen enorme rij die is ontstaan bij de ingang. Gelukkig waren we vroeg.
We gaan met de bus terug naar het centrum. Hier lopen we nog wat winkeltjes binnen, maar het is of veeeeeel te dure kleding, of toeristen prut. Djon koopt wel de drinkfles die we vanochtend al hadden gezien. Vervolgens gaan we opzoek naar een leuk tentje om iets te eten. We hebben immers ons huis op wielen (bakbeest(je)) op de camping laten staan. We komen terecht bij Nourish, een vegetarisch restaurantje met heerlijke uitziende nacho’s. We besluiten een portie te bestellen om samen te delen, dit was maar goed ook want de portie was enorm en er zat van alles op, wel allemaal vegetarisch.
Na de lunch halen we bij de dollar store (die we ook gevonden hadden) wat spulletjes; lijm om mijn schoenen te plakken en tape zodat Djon de lekkende waterslang kan repareren (houdt hem al vanaf het begin bezig). Ook besluiten we in Banff brood te halen aangezien hier een bakker zit welke brood op Nederlandse wijze bereid. Nu hebben we in de supermarkt brood gehaald en die vinden we erg zuur. Opzich is het prima te eten, maar we blijven positief kritisch. Aangezien we om 17:30 opgehaald worden voor de evening wildlife tour besluiten we om terug te gaan naar de camping en nog even te relaxen.
Op de camping aangekomen plakt Djon onze waterslag en ik mijn schoenen. We drinken daarna samen buiten een kop thee en kijken naar en eekhoorn in de boom naast onze picknickbank. Deze moet natuurlijk even op de gevoelige plaat worden vastgelegd. Daarna gaan we even op bed liggen en kijken een comedy show onder het genot van een bakje nootjes. Tijdens het snaaien ontdekken we een gaatje in het bakje welke we eerder nog niet hadden gezien. Djon denkt dat het een brandgaatje is en gaat dan ook opzoek naar de eventuele oorzaak (het is inmiddels 17:00 uur). Tijdens zijn speurtocht ontdekken we kleine keuteltjes (hoogstwaarschijnlijk van een muis). We besluiten om al ons eten uit deze la te halen en te verplaatsen naar een beter afgesloten plekje. Maar natuurlijk kan Djon het niet laten om op onderzoek uit te gaan hoe het dier binnen zou kunnen zijn gekomen en of hij er nog zit (alsof hij het beest zou pakken en buiten zou zetten). Aangezien we om 17:15 klaar moesten staan bij de ingang, zit ik achter Djon aan dat we nu echt weg moeten. Wat blijkt, hij kan een klepje wat hij heeft losgehaald om achter het kastje te kijken niet meer terugkrijgen. Na veel aandringen besluit hij het er even bij te laten en gaan we op pad richting ingang. Om 17:33 worden we opgehaald door een minibusje en gaan we onder leiding van onze gids Remco (een Nederlander die 11 maanden geleden hier heen is gekomen om snowboard les te geven maar is blijven hangen voor de zomer).
Tijdens de tour zien we Elk, white tail deer en een andere deer soort. Met name de Elk’s kwamen we in grote getalen tegen rondom en op de plaatselijke golfbaan. Deze waren zeer imposant aangezien het nu paringstijd is en de mannetjes (bulls) dominant worden over hun groep. Een prachtig ritueel om te zien en ons eerste echte grote wildlife.
Na de tour besluiten we om niet meer het stadje in te gaan zodat Djon het kastje kan maken en omdat we morgen weer vroeg op kunnen staan om onze weg te vervolgen in de richting van Lake Louse en verder richting de Ice fields parkway. Maar dit volg in het volgende verslag.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley