Helaas geen beren op de weg

Vandaag de wekker wat later gezet. We hebben een lange rit voor de boeg, maar weinig activiteiten gepland. Daarnaast gaan we 1 uur terug in de tijd, dus hebben we 1 uur langer. Rond 9.15uur vertrekken we met als eerste geplande stop, Blue River. Onderweg besluiten we al eerder te stoppen, namelijk bij Mount Robson, de hoogste berg van de Rockies met 3954meter. Helaas ligt de berg nu in de wolken, dus het echte puntje niet zichtbaar. We rijden door richting Blue River. We hopen vandaag eindelijk beren te zien en de Blue River safari geeft hierop de grootste kans. Over een hobbelig zandpad en een houten brug, die er niet heel betrouwbaar uitziet, komen we aan bij Blue River. We kiezen voor de River safari en horen dat de kans op beren erg klein is in verband met de voorbereiding op de winterslaap. We begrijpen dit natuurlijk, maar we gaan er wel voor! We worden ingedeeld op de boot bij Matthew. Na een korte introductie varen we hard over de rivier. We varen op een speciaal bootje welke op ondiep water kunnen varen. Matthew geeft onderweg uitleg over de rivier. Het stadje Blue River heeft namelijk zijn naam te danken aan de blauwe kleur van de rivier. Tijdens de zomer zwemmen er in de rivier ook zalmen welke vanaf de oceaan helemaal naar Blue River zwemmen. De zalmen ruiken namelijk de mineralen van hun geboortegrond wat hun aantrekt op terug te keren. Alleen de sterkste en de gezondste zalmen zullen overleven en hier aankomen. De tocht is namelijk erg zwaar en de zalmen hebben onderweg niets te eten. Vandaar dat nadat de zalmen hier hun eitjes hebben gelegd, velen zullen sterven.
We varen terug over de rivier en onderweg laat Matthew ons een nest van zeearenden zien. Elk jaar opnieuw komt hetzelfde stelletje zeearenden hier terug, maar nu zijn ze er niet. We komen aan op een groot meer en gaan langs de kust hiervan opzoek naar beren. Djon en ik hebben alle hoop op deze safari gezet en speuren daarom de oevers af, maar helaas, niet gevonden
Een stukje verderop leggen we nog even aan om een waterval te bekijken, waarna we terugvaren richting het startpunt. Onderweg krijgen we nog uitleg van Matthew over hoe beren hun hollen maken voor de winterslaap. We leren dat beren niet slapen, maar in een soort coma liggen. Teleurgesteld verlaten we de boot, maar het is voor wat het is. Wel krijgen we nog een tegoedbon om een keertje terug te komen, aangezien we helemaal geen wildlife hebben gezien.
Na de lunch in onze camper, rijden we in een keer door naar Clearwater. In het info centrum vragen we om een kaart van Wells Gray, zo kunnen we ons goed voorbereiden op morgen. Ook gaan we tanken en doen we boodschappen, zodat we zeker twee dagen vooruit kunnen. Vanaf dit punt is daar namelijk de komende dagen geen mogelijkheid meer voor.
Op weg naar de camping stoppen we bij Spahats falls, een waterval van wel 60 meter. Wij staan net iets hoger en kunnen erg diep naar beneden kijken. We lezen dat in dit gebied de hoogte is ontstaan door lava stromen. Die lagen lava zijn nog steeds te zien in de rots wand. De waterval is ontstaan doordat er na de lavastromen een gletsjer is ontstaan, welke langzaam een rivier heeft uitgesleten. Op deze plek is een andere stroom bij de rivier terecht gekomen en door het hardere gesteente is er deze waterval ontstaan. Echter is het vulkanisch gesteente relatief zacht waardoor de waterval langzaam landinwaarts snijdt. Ook neemt de hoogte langzaam af, vele jaren geleden was de waterval namelijk geen 60, maar 75meter.
We willen een wandeling maken naar een uitzichtpunt over het landschap. Deze zou 1km zijn, maar hij hield maar niet op. We liepen door bossen waar vele bomen waren omgevallen. Het was klimmen en klauteren en het was erg stil. We horen dan ook vele rare geluiden. Op een gegeven moment besluiten we dan ook terug te gaan en met onze camper richting de look out te rijden. Eenmaal aangekomen stappen we uit en realiseren we ons dat we er bijna zouden zijn geweest. Maar het uitzicht is prachtig.
Het is mooi geweest voor vandaag en we besluiten ons te gaan melden bij de camping. Tijdens het koken begint het superhard te regenen en tijdens het schrijven van deze blog is het nog niet droog. We hopen dat alles wat nu valt, morgen niet valt en het droog blijft.