Special rates apply in Whistler
Door: Djon Snel en Irene van den Berkmortel
Blijf op de hoogte en volg Irene
02 Oktober 2017 | Canada, Whistler
Iets na 9 uur gaan we op weg naar Whistler. We rijden op bergwegen omhoog en omlaag, onder het spoor door en over bruggen waar je geen tegenliggers tegen wil komen. De snelheid op de snelweg kan daarom dus ook variëren tussen 40 en 90, dit kunnen we ons in Nederland niet voorstellen.
We komen onderweg borden tegen als: pas op paard, pas op Elk, pas op berggeit, maar ook pas op deer. Op het moment dat we pas op deer voorbij rijden zien we er ineens een stukje verderop eentje oversteken. Alsof hij weet dat de auto’s net gewaarschuwd zijn.
Onderweg stoppen we een aantal keer om te genieten van het uitzicht. De natuur veranderd wederom van geel droog naar groene bomen, herfstkleuren en witte sneeuwtoppen. Van vlak naar gebergte.
We stoppen in het dorpje Pemberton. Een western ogend dorpje, met een kleine winkelstraat. Wij vinden het een karakteristiek uitzien dorpje en vinden een lokale supermarkt. Hier halen we ‘maple syrup’ voor over onze droge pannenkoeken en een souvenir voor Patrick. We rijden door naar Whistler en melden ons op tijd bij de camping. Na ons plekje te hebben opgezocht gaan we de stad in. Whistler zelf is auto vrij, dus de RV moet op een grote parkeerplaats aan de rand van de stad geparkeerd worden. Ze hebben hier een speciaal hoekje ingericht voor campers met de tekst: ‘Special rates apply’. We denken nog even dat dit goedkoper is als het normale tarief, maar bij de betaalpaal komen we er achter dat special dubbel betekend. 5 CAD per uur of 20 CAD per dag, tussen 8 uur ’s ochtends en 5 uur ’s avonds. We komen rond 14.45uur aan en zien dat we alleen hele uren kunnen kiezen. We gaan geen vol uur betalen voor 15 min, dus wachten we tot 15.00uur, kunnen we meteen bedenken wat we willen gaan doen. Iets na 15.00uur staan we bij de automaat om een kaartje te kopen en merken dat de automaat het verschil zelf uitrekent. We hadden dus geen 15 min hoeven wachten, oeps! We blijven natuurlijk Nederlanders
We lopen naar het info centrum en nemen nog wat boekjes mee. Hierna besluiten we om morgen te gaan voor de Treetop Adventure en maken een reservering voor 9.00uur de volgende dag. We lopen nog enkele winkeltjes binnen en zien dat Whistler echt een winterstadje is. Veel winkeltjes met ski’s, snowboard’s, winterkleding etc. Veel hiervan is nu in de opruiming, Djon kijkt zijn ogen uit en zijn handen en voeten beginnen te kriebelen. Vooral als je de prijzen terugrekend naar euro’s.
Whistler is een mooi gezellig stadje wat echt bruist. We eten een ijsje van de chocoladewinkel welke de meest prachtige chocolade heeft. En gaan kijken bij de skilift, welke nu gebruikt wordt voor mountainbikers. De mountainbikers zijn hier goed vertegenwoordigd en hebben een gigantisch gebied om overheen te crossen. Vanuit hier lopen we door naar Whistler Olympic plaza, een belangrijk plein bij de olympische spelen in 2010. Hier werden namelijk de medailles uitgereikt aan de sporters die deze in een van de vele disciplines gehouden in Whistler hadden verdiend. Het was erg bijzonder destijds omdat dit brak met de traditie om de medailles in de hoststad (Vancouver) uit te reiken. Er waren zoveel sporten in Whistler dat ze dit toen mogelijk hebben gemaakt. Ook de sluitingsceremonie van de paralympische spelen heeft hier plaats gevonden en de olympische vlam brandde hier. Deze vlam staat er overigens nog steeds, op gas met een aan en uit knop. De olympische spelen wilde de Canadezen al eerder naar Whistler halen, namelijk in 1968. Dit is toentertijd niet gelukt. Toch is besloten om Whistler verder te ontwikkelen en klaar te maken om ooit de olympische spelen hier te houden. In een gezamenlijk voorstel met Vancouver is dit uiteindelijk, zoals we weten, voor 2010 gelukt. Veel Canadezen hebben deze bekendmaking live gevolgd op het plein in Whistler. Dat Whistler gebouwd is voor de olympische spelen zien we terug aan veel dingen, zoals bijvoorbeeld de brandweerkazerne welke in 2009 in gebruik is genomen.
Het wordt al laat en we besluiten een hapje te gaan eten in Whistler. Na even zoeken komen we aan bij Longhorn saloon and Grill. Buiten aan een tafel met een vuurtje hebben we een drankje gedaan en een hapje gegeten. Het was echt een apres ski/ mountainbike plekje met veel gezelligheid en uitzicht op de berg. Onderweg terug zagen we veel vlaggen half stok hangen, geen idee wat er aan de hand was. Later op de camping lazen we dat er een aanslag was gepleegd in Las Vegas. We merken dat we weinig mee krijgen van het nieuws, maar op deze gekke manier wel de heftigste dingen.
Morgen weer vroeg op om te klimmen en te klauteren en waarschijnlijk te vliegen in een watervliegtuig. Djon heeft eigenlijk de derde stoel er niet voor over, ook niet na lang aandringen. Maar z’n vader laat hem weten die te sponseren om de ervaring niet mis te lopen. Hij vliegt dan mee in gedachten en we zullen Buddy op z’n stoel zetten, haha.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley