I love this Country!

02 oktober 2012
Weer een top stagedag gehad. Nog altijd niet optimaal zoals in Nederland, maar ik heb me beter vermaakt dan ooit tevoren op stage. Hopen dat de dagen zo blijven gaan en misschien nog beter worden, fingers crossed!
Net nadat ik gestopt ben met typen op deze dag, kwamen de Nederlandse jongens naar mij toe om mij de beloofde kusjes te geven. Althans twee van de drie. Jelte en Niek kwamen erg geniepig aanlopen, waardoor ik dacht dat ze mij in het zwembad wilden gooien. Ik riep daarom dus: ‘Nee niet doen, als jullie mij in het zwembad gooien ben ik heel boos’. Etc.
Ik schaamde me dus heel erg toen ik merkte dat ze alleen een kusje kwamen geven, OEPS. Natuurlijk heb ik dit goed gemaakt door ze te trakteren op een McFlurry. Gezellig met 6 personen in een auto. Dit is normaal geen probleem, maar wel met mensen met zo’n lengte als zij hebben.

03 oktober 2012
Ook vandaag is de stage goed verlopen. Wauw, het gesprek met Marlies heeft erg veel zin gehad en wat een veranderingen! Ik ben zo blij dat Gwen en ik voor onszelf zijn opgekomen.
DE dagen op stage zijn niet alleen leuker, ook de werkdruk is groter. Misschien nemen we ons teveel op de hals, maar alles wat ik hier kan doen, wil ik graag proberen.

04 oktober 2012
Op dit moment is het moeilijk voor mij om precies te herinneren hoe mijn dagen eruit zagen. Wat ik me nog van 4 oktober kan herinneren is de outreach in de avond.
Iedere donderdagavond gaan Gwen en ik naar de zwervers in Pretoria om ze soep en brood te geven. Vandaag gingen we met Steven, Thapedi, Chris (duitse Volunteer) en een andere Duitse jongen.
Op deze avond waren er geen soepkoppen meer, waardoor ze van lege flessen soepkoppen hebben gemaakt. Gwen en ik vonden dit te erg om aan te zien en hebben gezegd dat ze de volgende keer contact met ons dienen op te nemen, wanneer er geen soepkoppen meer zijn. Wij zullen dan de soepkoppen sponsoren aan Akanani, TLF.
Verder deze avond was er een man die met mij wilde trouwen. Hij kwam met zijn gezicht op 20 cm van mij, wat ik dus best vies vond. Ook kon ik geen kant op aangezien wij al in de auto klaar zaten om te vertrekken. Gelukkig was Thapedi zo vriendelijk om te spelen dat ik zijn vriendin ben en dat de zwerver van mij af moest blijven. Uiteindelijk ben ik dus op deze manier gered.
Na de outreach zijn Gwen en ik op bezoek gegaan bij Tomas, een jongen die bij ons in het huis heeft gewoon. Tomas is nu verhuisd en heeft een eigen appartement, maar toch missen wij hem en hij ons. Bij Tomas hebben we een lekker wijntje gedronken en daarna terug naar huis gereden.

05 oktober 2012
In de ochtend hadden Gwen en ik de grootste plannen. Totdat de TomTom stuk valt. Dus ben ik een nieuwe TomTom gaan kopen. Door dit voorval is de gehele dag in de soep gelopen.

In de avond zijn wij met Niek en Kasper op stap geweest. Wat een avond, een avond om zo snel mogelijk te vergeten. Maar bedankt Niek! Zoals ik je al gezegd heb; Je was veel te lief!

06 oktober 2012
Op naar Krugersdorp naar de Cradle of human kind. Helaas voelde ik me niet goed genoeg om echt de grotten in gegaan. Jammer, maar uiteindelijk een goede keuze.
Na de grotten zijn we naar Maropeng gereden om daar het museum te bekijken. Ik voelde me weer een stuk beter, eigenlijk kip lekker! Dus ik heb me goed vermaakt in het museum.

’s Avonds was er een huisfeest waar wij niet echt aan hebben deelgenomen, maar we hebben ons goed vermaakt door naar andere mensen te kijken.
Niek ging als eerste naar bed en Jennifer en ik gingen even bij hem op bezoek. OEPS, in slaap gevallen in het verkeerde bed. Dus een pyjamaparty was een feit.

07 Oktober 2012
Vanochtend ben ik vroeg opgestaan om naar de kerk te rijden in Mamelodi. Samen met de Nederlandse jongens en Nederlanders van een ander huis zijn wij naar Mamelodi gereden. Mamelodi is een Township waar de welvaart niet goed is en de criminaliteit groot is. Indrukwekkend om te zien en vooral de kerkdienst was geweldig. Wat kunnen deze mensen goed zingen en dansen! WAUW! Echt een aanrader om mee te maken en ik had dit dan ook niet willen missen. Wat ben ik blij dat ik naar de dienst ben gegaan.

In de middag en avond hebben we vrij weinig gedaan. Wat gezwommen en gerelaxt. Ook hebben we nog gekookt voor 6 personen, ons en de drie Nederlandse jongens.

08 oktober 2012
Op naar een nieuwe stage week, om te beginnen met een Outreach naar Salvokop. Salvokop is niet direct een Township, maar loop wel erg achter.
Na de outreach zijn we naar het Freedompark gegaan, aangezien dit 200 meter rijden is van Salvokop. Dus ook dit hebben we weer gezien.
Wauw, wat een plaats om een keer geweest te zijn. Als je gestresst bent behoor je zeker weten daar naartoe te gaan. Ik kwam daar helemaal tot rust, mooi uitzicht, en monumenten met een betekenis. Wauw! Hier houd ik van! Ook een beetje illegaal gedaan in het Freedompark, aangezien we op een plek zijn geweest met schoenen waar dit eigenlijk niet is toegestaan. Officieel zou je je schoenen uit dienen te trekken in verband met reinheid en het geloof. Dit hebben wij over het hoofd gezien, maar gelukkig was dit niet erg. Verder zijn we ergens overheen gelopen waar we officieel nog niet mochten komen, aangezien ze daar aan het bouwen zijn. Ook dit was achteraf geen probleem.

09 oktober 2012
Vandaag zijn Gwen, Jennifer en ik naar Sheppard Academy geweest. Dit is een een school voor verschillende studies en onder andere Verpleegkunde. We zijn uitgenodigd door deze school om een kijkje te komen nemen via Marlies, TLF. Bij Rivoningo zitten eveneens studenten van het Sheppard, wat dus erg leuk is.
Allereerst begon het met zoeken naar Sheppard Academy!? Waar vind je dit?
Uiteindelijk hebben we het gevonden en wat een ontvangst, zo lief.
De tijd daarna voelde ik me een beroemdheid. Er werden alleen maar foto’s gemaakt van ons en jongens kwamen op ons af. Tegen mij werd gezegd: ‘Ja, jij bent goed voor mij, je hebt met leeftijd, komkom!’. Op dat moment dacht ik aan de goede adviezen die ik in Nederland heb gehad, niet dat ik van plan was met ze mee te gaan…
Bij het afscheid kregen wij van de school een pen, boekjes en zelfs een T-shirt. Ze waren zo blij dat wij gekomen waren, de eerste bezoekers die ze ooit gehad hebben! Ook wilden ze onze foto inlijsten in een lijst met een gouden rand. Nou goed, die gouden rand laat maar weg, een kleine foto is toegestaan.
Na het bezoek wilde ik zo graag een keer terug naar die school, de mensen daar waren zo vriendelijk. En ze hebben ons zoveel gegeven, dus ik, en ook Gwen en Jennifer, willen iets terug doen. We hebben Ruud dan ook direct gevraagd om iets van school mee te nemen, zodat we dit kunnen uitdelen.

In de middag zijn we naar het Transvaal geweest. Een leuk en interessant museum waar je goed kan lachen met foto’s maken!

10 oktober 2012
Weer een leuke dag op stage. De dagen worden steeds leuker en gezelliger.
Ook al is er nog steeds niet veel te doen, we vermaken ons steeds beter. We poetsen veel, spelen met ons patientje Jeffrey (8jaar), praten met andere mensen en zingen en dansen.
Vandaag zijn Gwen en ik erg geschrokken van een patient, genaamd Lydia. Zij is 26 jaar oud en had TB en HIV. Ze lag er zo slecht bij dat we dachten dat we haar niet meer zouden zien nadat we naar huis gingen. Dus hebben we afscheid van haar genomen.

11 oktober 2012
Vanochtend kwamen we weer op het werk en het eerste wat we deden is naar Lydia rennen. Leeft ze nog? Hoe ligt ze erbij?
Ja, ze leeft nog, maar het ziet er nog slechter uit dan gisteren. Oke, de klap kwam, ze gaat het echt niet overleven. Gwen en ik zijn bij Lydia gaan zitten zodat ze niet alleen hoeft te sterven. Helaas kun je het niet maken de hele dag bij haar te zitten, dus zijn we weer aan het werk gegaan. Rond 9 uur is ze gestorven.
Wat ons erg aan het hart greep is dat ze gewoon familie had, maar de familie niet is gekomen. Haar moeder belde rond 10 uur op, geen idee waarvoor, maar ze had dus gewoon nog een moeder. Wil een moeder niet bij de sterfte van de dochter zijn??? Onbegrijpelijk en pijnlijk!
Maargoed, waarom was de moeder er niet bij? Geen geld, geen vervoer? Geen idee!
Rond 1 uur gingen we naar huis, en zijn we nog even bij Lydia gaan kijken. Even kijken hoe ze er bij ligt. Lydia lag er mooi bij, maar wat wij niet begrijpen is dat ze er nog steeds ligt, vanaf 9 uur!? Nouja, African NOWNOW, dit kan dus uren duren….

In de avond was er alleen maar regenregenregen… De outreach gaat gewoon door ondanks de regen. Dus op naar de outreach. Thapedi was hopeloos, hij vond het niet kunnen dat ik hem niet gesms’t had en zond mij dus 2 sms’jes met de volgende inhoud:
‘So many of us either fear 2moro or regret yesterday but I won’t fear 2moro if u’ll still be here & I dnt regret yesterday coz 1 yesterday I met u.’
‘Those we luv neva go away, dey walk beside us everyday… unseen & unheard, still near… still loved… still missed & still very dear.’

Nouja, zeg, nu verwacht hij nog een sms terug ook! Maar ik kan niet dichten, wat te doen? Dan maar niets terug sturen en ophouden met geinen!

12 oktober 2012
Oke, wat een rot weer! Alleen maar grauwigheid en regen, maar vol goede moed stap ik met mijn korte broekje de deur uit. Op naar Cullinan waar we de grootste diamant mijn kunnen vinden. Eenmaal in Cullinan begint het harder te regenen en heb ik besloten mijn lange spijkerbroek aan te trekken.
Helaas konden we de mijn niet naar beneden, maar toch interessant om te zien hoe zo’n werkveld eruit ziet.

13 oktober 2012
Vandaag zijn we naar de Lion & Rhino nature reserve geweest in Krugersdorp. Wauw, ik houd van deze dieren en eigenlijk van de gehele natuur. Zie de foto’s om deze reactie te snappen. Ik kan hier dan ook weinig woorden over vertellen.
Ohja, we hebben gezien hoe wilde honden, cheeta’s en leeuwen gevoerd worden en natuurlijk hebben we met leeuwtjes, tijgers en een cheeta geknuffeld!

14 oktober 2012
Vandaag zijn we met Ruud en Sylvie naar Jo’burg geweest. We hebben daar de Rosebankmarket bezocht en de eerste souvenirs gekocht. Opnieuw WAUW, wat een markt, zo groot en zoveel spullen. En natuurlijk het afdingen, stiekem vind ik dit leuk om te doen. Iedere keer opnieuw een uitdaging.
’s Avonds zijn we met hen gaan uiteten bij café 41, heerlijk eten. En natuurlijk staat iedereen weer versteld van de hoeveelheden die ik eet.

15 oktober 2012
Een nieuwe stage week. Vandaag kwamen Ruud en Sylvie op stage bezoek. Rond 10 uur zijn wij naar de supermarkt gereden om eten te kopen voor de lunch. Daarna hebben we de lunch voorbereid en vervolgens met Ruud en Sylvie gegeten en rond geleid.
DE dag was afgelopen voordat ik erg in had.

16 oktober 2012
Opnieuw een leuke dag gehad en ik heb me goed vermaakt.
Niets speciaals gebeurd, dus weinig te typen.

17 oktober 2012
Vandaag zijn we op outreach geweest met Manisha naar Salvokop. Vandaag zijn we naar de shacks gegaan waar de mensen dus helemaal niets hebben.
Natuurlijk worden we weer ten huwelijk gevraagd en krijg ik een huis aangeboden. Ik heb netjes gezegd dat dit niet mogelijk is, maar dat hij me vaker zal zien rondom zijn huis.
Foto’s van shacks komen zo snel mogelijk op facebook te staan, of op die van Gwen, of op die van mij.

In de avond is Itumeleng, een collega van Gwen en mij, met een ander meisje naar ons huis gekomen om voor ons Afrikaans te koken. Jamjam, ze wilden ook dat we op zijn Afrikaans aten, dus zonder mes en vork. Chalaka, pap, kippen levers en kippen maagjes waren een feit. Eerlijk gezegd vond ik het super lekker!
Itu heeft zich goed vermaakt bij ons en wil graag vaker voor ons koken. 24 oktober komt hij weer terug om nu voor het hele huis te koken. Tevens hebben wij Thapedi, een man die mee gaat met de homeless outreach uitgenodigd en twee duitse stagiaires.

18 oktober 2012
Vandaag hebben we een halve dag bij Rivoningo gehad. Op deze ochtend hebben wij ons vermaakt met het snijden van wortels, bonen en kool.
’s Middags heb ik geskypt met Anouk en heb ik wat huiswerk gemaakt in de vorm van het typen van dit stuk.
In de avond zijn Gwen en ik op outreach gegaan naar de Homeless people. Net iets te vroeg kwamen we aan, maar waar staat de auto. Damn, ze zijn al weg! OEPS!
Even Steven sms’en om te vragen hoe en wat. Opeens kwam er een neger op de auto aflopen en stak zijn armen naar binnen. Ik dacht direct dat we overvallen zouden worden, maar ik zei tevens tegen mezelf dat ik rustig moest blijven. Na een minuut zag ik dat het Thapedi was die zijn hoofd door het raam stak, en we waren dus niet te laat.
Aan Thapedi hebben gevraagd waar de auto was en hij vertelde ons dat deze nog opgehaald dienden te worden. Plots kwam daar een ‘Bakkie’ aan! Gwen en ik begonnen spontaan te glunderen, want eindelijk mogen we in zo’n auto rijden. Wat een ervaring dit, geweldig! Verder hebben we weer zwervers eten gegeven en met ze gepraat. Echt leuk om op deze manier met deze mensen in contact te komen. Ook Thapedi was zijn toneelstuk aan het opvoeren. Hij wilde mij ten huwelijk vragen in het Bakkie en dat ik bij hem kwam wonen.

’s Avonds thuis was er een goodbye party aan de gang van twee huisgenoten. De sfeer was niet je van het, maar Gwen dwong me om even beneden te zijn. De avond eindigde met alweer een pyjama party maar dan op onze kamer. Niek was in slaap gevallen in Gwen’s bed en ik natuurlijk in mijn eigen bedje. Toen Gwen kwam rond 1 uur wilden ze graag in haar eigen bed wat niet ging lukken. We hebben dus samen een extra bed gemaakt waar ik uiteindelijk in heb geslapen. Dus Gwen en Niek in normale bedden en ik op de grond, heerlijk!, NOT. Ik heb amper geslapen, aangezien mijn kussens niet lekker slapen, lees nekpijn, en het dekentje achter mijn vervellingen blijft hangen.

Vandaag ga ik verder huiswerk maken en in de avond met de doktoren een avonddienst werken.